Dag 3 : Hoogvliet - Hendrik Ido Ambacht

Na een vlotte treinreis stappen we uit op metrostation Rotterdam Zalmplaat. Even zoeken welke kant we op moeten en dan zijn we op weg naar het startpunt van dit traject bij de grasdijk langs de Oude Maas. Het overstapje is er niet meer, maar het dijkje is herkenbaar. In de nieuwe gids van het Grote Rivierenpad zijn ook de wandelknooppunten opgenomen. We merken al gauw dat dit helpt bij onduidelijke afslagen, een prima verbetering.

Wandelend langs het terrein van het Delta ziekenhuis komen we uit bij een haventje

waar we even omheen lopen voor we verder kunnen langs de oever. De Oude Maas wordt druk bevaren, we zien met regelmaat grote tankers langskomen. Over een brede grasstrook bereiken we de haven met veerpont naar Oud Beijerland. Hier maakt ons pad een scherpe bocht en gaat helemaal om de haven heen. Even genieten van het uitzicht over de Oude Maas. Daarna tijd voor ons eerste kopje koffie mét appeltaart. We schuiven op het terras in een paar luxe stoelen, zakken onderuit en genieten even van de zon. Heerlijke temperatuur, beter dan voorspelt, zo eind augustus.

Het pad om de haven heen is beplant met knotwilgen en geeft aan de haven een

natuurlijke aanblik. Zodra we om de haven heen zijn gelopen komen we in een verrassend mooi gebied, de grienden. Smalle paden met aan weerszijde knotwilgen. Naast de paden modderig natte grond met af en toe een smalle of brede sloot met wilgen of rietstengels. Over de sloten heen houten bruggetjes. Verbazingwekkend hoe die oude knotwilgen nog steeds overeind staan terwijl de stam aangevreten en verdord is. Met zelfs flinke gaten erin terwijl aan de bovenkant groene wilgentenen groeien. We passeren de Eendenkooi Klein Profijt. Het wandelpad erdoorheen slaan we over, maar is wel erg aanlokkelijk.

Een poos lopen we verder langs een golfterrein tot we weer bij de Oude Maasoever uitkomen. Even verderop is een splitsing met de B-variant, het Erasmuspad. Onze route

gaat verder langs de oever, soms gras of over een houten vlonderpad. Opnieuw volgt een stuk door de Grienden tot we op de hoek bij een dam met een lichttorentje uitkomen. Een bank in de zon met prachtig uitzicht lokt, helaas al bezet. Dan maar verder lopen over de Achterzeedijk door een langgerekt park, de Jan Gerritse polder, aan de grens van Barendrecht. Boven op de heuvel zien we jongelui zitten. Via een schelpenpad dat om de heuvel heen kronkelt komen we boven en genieten van het uitzicht. Aan de ene kant de Oude Maas, aan de andere kant uitzicht over Barendrecht. Bovenop de heuvel staat een kunstwerk, Hill Mirror, waar we ons in spiegelen. Op een rij stoeltjes nemen we tijd voor een boterham.

Door het park naderen we de A29, een minder mooi stuk waar we over heen moeten vóór de rust terugkeert. Na het pannenkoekhuis, niet geschikt voor een break met koffie, lopen we langs een speeltuin met een minispoorlijn dat we een tijdje blijven volgen door het bos. We kruisen zowaar een spoorweg overgang in het bos en een rangeerterrein voor onderhoud. Al ziet de spoorlijn er door het gras tussen de rails niet echt onderhouden uit.

Op naar Heerjansdam, hier gaat de Oude Maas over in de Waal. Het is even zoeken naar de route, maar we krijg een tip van een dame in rolstoel die haar hondje aan het uitlaten is. De route gaat verder langs de Waal. Wij wijken af naar het pleintje bij de kerk, waar we bij een snackbar op het terras van een ijsje genieten. Jammer genoeg is

het pad vlak langs de Waal geblokkeerd, gevaarlijk door omgevallen bomen. Langs de weg bereiken we het spoor. Onder de spoortunnel door en dan wel verder langs de Waal. Aan beide kanten zien we door de weilanden heen een prachtig wandelpad lopen. Waarom onze route dan een kilometer langs een asfaltweg gaat is ons niet duidelijk, een gemiste kans. Voorbij de bocht zien we een recreatiegebied met parkeerplaats en zelfs een trap het water in voor de zwemliefhebbers. De huizen langs de weg hebben aan het water vaak nog een eigen steiger en zitje om van te genieten. In Rijsoord kijken we uit naar het beeldje van een jongen die herinnert aan de vlasteelt en oogst, maar vinden het niet.

Over de snelweg heen en daarna nog ca 2 kilometer naar Hendrik-Ido-Ambacht, ons eindpunt van dit traject. Niet het mooiste deel van de route. Auto’s razen langs ons heen. In het dorp zien we al snel een bushalte. Het is niet de halte we op het oog hadden in de planning, maar bus 92 bracht ons toch vlot naar station Lombardije, vanwaar we de trein nemen richting Utrecht. Op station Utrecht vulle we onze magen in de bistro, zodat we voldaan het laatste stukje van onze reis naar huis kunnen afleggen.

Alle foto's van Hoogvliet - Hendrik-Ido-Ambacht

Dag 2 : Maassluis - Hoogvliet

De zomer en het zonnige weer duurt al weken en ook vandaag gaat het flink warm worden: zo'n 30 gr. Vroeg op pad, want vrij reizen kan in de zomer ook voor 9 uur. We ontmoeten elkaar op het perron in Utrecht voor de trein naar Leiden. Normaal zouden we reizen via Rotterdam, maar bij Gouda ligt al het treinverkeer plat vanwege werkzaamheden. Als we stilstaan op tussenstation Bodegraven wordt iedereen gesommeerd uit de trein te gaan. Onduidelijk waarom. Informatie krijgen we niet en we moeten zelf uitzoeken wat er gaat gebeuren. Het is bloedheet op het perron en tot overmaat horen we via medereizigers dat deze trein teruggaat naar Utrecht en het wachten wordt op de volgende. In de luwte van een wachthokje zoeken we de impact van de vertraging uit op onze vervolgaansluitingen. Een uur later komt er dan toch echt een trein en komen we veilig in Leiden aan. In Schiedam is het nog zoeken naar de bushalte, maar net op tijd halen we bus 36 naar Den Haag. Na 10 minuten worden we afgezet. Het is 12 uur en nu kan ons wandelen echt beginnen.

Even een stukje terug om de route op te pakken en dan bij de brug een trap naar

beneden om langs het kanaal verder te wandelen naar Maassluis. Een mooi dorp, groter dan Maasland, maar ook weer met de karakteristieke grachtjes en sluizen. Bij de sluis hebben we een prachtig uitzicht op de kerk, de haven en de schepen. Langs de gracht lopen we tot aan de veerpont. Even insmeren met zonnebrand, geld klaar zoeken voor de overtocht en dan het veer op. Natte vloeren, water wordt opgepompt en over het dek gespoten, het blijft gissen waarom.

Na een paar minuten bereiken we de overkant bij Rozenburg. We verwachten op dit

eiland vooral industrie maar dat valt best mee. Best gezellige woonhuizen en mooi uitzicht over de Nieuwe Waterweg, waar diverse grote tankers langs varen. Langs de rand van dit eiland vervolgen we onze route tot we aan de brug waarmee we het Calandkanaal oversteken. Auto’s razen langs ons. Over het fietspad klimmen we omhoog de brug op en steken over. Weer een deel langs de weg tot we de Harmsen brug én de Brielse brug oversteken. We zitten duidelijk in zéér waterrijk gebied!

Brielle laten we liggen en volgen de dijk langs het Blankenburgse Rak naar Zwartewaal. Onderweg passeren we een theehuis midden in een kruidentuin langs het water. Wat een mooi plekje om even bij te komen met een kop verse muntthee en taart.

Voor we weer verder gaan vullen we onze waterflesjes nog even bij, het is best warm. Zwartewaal heeft een prachtig gemeentehuis. De route gaat verder over de Wieldijk naar Heemvliet en aansluitend over een brugje naar Geervliet. Langs een school wandelen we richting de Noorddijk. Even tijd voor een rustpauze. Geen bankje te vinden dus zittend in het gras eten we onze boterhammen op. Een vrouw die haar hond aan het uitlaten is waarschuwt dat we op een honden-uitlaatplek zitten. Het blijkt dat de gemeente weinig aan voorziening doet, wel hondenpoep stofzuiger maar geen bankjes. Ze is daar behoorlijk verontwaardigd over.

Het is best warm als we langs de Noorddijk lopen richting Spijkenisse. De route markering is onduidelijk dus volgen we zoveel mogelijk de weg. We herkennen de gevangenis, het haventje zit verstopt achter het groen. In de schaduw van de bomen wandelen we over een recreatiestrook. Aan het eind buigt het pad af een bosstrook in, wat een verademing. Een heel mooi gedeelte volgt door het bos.

De weg voert om Spijkenisse heen, weer een onduidelijk punt of we over een voetpad of over de dijk naar de brug moeten lopen. Dat laatste was achteraf de bedoeling.

Als we bij de brug aankomen is deze net omhoog getakeld om schepen door de laten. Bij een overgebleven toegangspoort van een oude brug blijven we even genieten van het spektakel hoe de schepen onder de brug doorvaren. Uiteindelijk wandelen we zelf ook over de brug richting Hoogvliet. De route voert langs het water, maar is onduidelijk aangegeven. Oude en nieuwe route lopen door elkaar. Aan deze kant ook een poort van de oude brug, daar kunnen we niet langs. Bij een huis aan het water ontdekken we een met gras overgroeide trap, de oude route. We mogen er wel langs van de eigenaar.

Nu volgt een heel mooi stuk langs het water. Eerst over vlonders en later via een smal pad met uitzicht over hoge flats met uitzicht op het water. Leuk om hier te wandelen maar het trekt ons niet als woongebied. Vlak voor een opstapje bij de dijk verlaten we de route en wandelen naar het metrostation Zalmplaat. Vandaar kunnen we naar Schiedam waar we bij de Beren een heerlijke salade eten en onze dorst lessen met een pul bier. Nog een lange treinreis te gaan, mooi de gelegenheid om het volgende traject en reisopties alvast te onderzoeken.

Alle foto's van Maassluis - Hoogvliet