Vanwege de weersvoorspellingen hebben we onze wandeling verschoven en lopen we deze keer op een zondag. Van twee verschillende kanten arriveren we vlak na elkaar op het verlaten kleine stationnetje van Hemmen-Dodewaard. Fijn dat deze verbinding tussen Tiel en Arnhem nog bestaat.
Even zoeken naar het begin van het Grote Rivierenpad en dan gaan we op weg naar Hemmen, waar we onze eerste koffiestop gepland hebben. Een stuk langs het spoor, al zie en merk je er niet veel van. Het pad loopt langs prachtige laantjes met bomen, dus ook lekker beschut, al brandt de zon nog niet fel. Verrassend is de prachtige vijver met overhangende treurwilgen bij Hemmen. De brasserie is pas om 11 uur open, dus wandelen we rustig aan daar naar toe. De bediening is al bezig de stoelen op het terras van kussens te voorzien. We kiezen een tafel half in de schaduw en wachten tot de bestelling wordt opgenomen. Wat een mooi plekje. Na de cappuccino met appelgebak gaan we naar de ruïne met een prachtige kasteeltuin. Volop aan diversiteit en veel in bloei, we treffen het met het seizoen.
Van Hemmen loopt het traject naar Zetten, waar we dwars door het dorp lopen. Aan het eind zoeken we nog of we het station zien, maar die ligt verborgen. Langs dit station is mijn vriendin vanmorgen met de trein gekomen. We kruisen spoorlijn en voorrangsweg en wandelen richting Herveld Noord, een langgerekt dorp met een prachtige witte molen, Molen de Vink. Ondanks de flinke bries is de molen niet aan het draaien. En helaas niet te bezichtigen. Ongemerkt wandelen we verder naar Herveld-Zuid. In de gids staat Museumboerderij “Den Trip” vermeld. Op het voorterrein staan een aantal boerenkarren en werktuigen. Het pand bevat een waterzolder, vroeger in gebruik om vee naar boven te brengen en te beschermen tegen overstroming met water.
Onder de A50 door gaan we verder naar Loenen. Het kasteel ligt verborgen, die zien we niet. Wel een bankje om onze boterhammen op te eten. Een bestuurder van een auto vraagt naar de weg, een deel is nl afgesloten. Waarom wordt duidelijk als we later het dorp Slijk-Ewijk in wandelen. Er is een braderie, vele straten vol met kraampjes. Een klein deel van de route gaat langs de kraampjes met aangeboden koopwaar. "Kan dit wel uit?" vragen we ons af. Van Slijk-Ewijk gaan we verder over de dijk langs de Waal. De bloesem van de fruitbomen is ondertussen veranderd in appels. Aan de andere kant het water van de Waal. Wat een afwisselend traject zo. Gelukkig valt het verkeer mee. Een hele strook langs het water is ingericht als camping en deze staat ook flink vol. Je moet van het uitzicht over het water houden, het is niet echt zwemwater met die grote tankers die langsvaren. In de verte de brug bij Lent over de Waal.
Bij Oosterhout gaan we de dijk af en lopen door het dorp. Het pad gaat verder langs een sloot, nu drooggevallen. Op een bankje nog even een korte rustpauze en dan op naar Lent. Zigzaggend door een verrassende groene bosgebied zien we aan het eind de dijk. Hier moeten we volgens de gids omhoog, maar het hek is op slot. Een stukje verder langs een zijpad kruipen we onder prikkeldraad door en komen zo op de dijk. Achteraf hadden we dat zijpad af moeten lopen langs het weiland en daar door het hek. Nu recht op Nijmegen aan. Meerdere bruggen, nieuw en oud trekken onze aandacht. Een aantrekkelijke voetbrug leidt naar een pad midden tussen twee stromen van de Waal. Het uitzicht op de stad is geweldig. Even turen waar nu precies de Valkhof is.
Een klein deel van de gemarkeerde route volgen we nog door de winkelstraat heen. Op zoek naar Humphries waar we buiten op het terras van een heerlijk 2-gangenmenu genieten. Het was een goede beslissing om onze wandeldag uit te stellen naar zondag. Perfect wandelweer! Nog een tweedaagse voor de boeg naar Kleve en dan is het Grote Rivierenpad afgerond.
Alle foto's van Hemmen-Dodewaard - Nijmegen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten